شیطان سجده نمى کند ! :

وقتى خداوند به ملائکه خطاب کرد و فرمود: مى خواهم در روى زمین خلیفه

و جانشینى براى خود قرار دهم ، ملائکه موافق نبودند . به خدا اعتراض

کردند و گفتند : این که مى خواهى خلق کنى ، در آینده خون ریز و مفسد

خواهد شد . بعد از آن که خداوند جواب آنان را داد، تسلیم شدند .

به ایشان خطاب فرمود : وقتى من خلیفه خود (آدم علیه السلام ) را خلق

کردم و ازروح خود در آن دمیدم ، همه شما در برابر او

سجده کنید . (حجر آیه 28 تا 30)

 

 

 

بعد از آن که خداوند او را خلق کرد و ز روح خود در او دمید و روح به

دماغ آدم رسید ، به حرکت آمد و نشست ،عطسه اى زد و گفت : الحمدلله

خداوند در جواب او فرمود : یرحمک اله . (حیات القلوب ج 1)

 

 

در این هنگام به ملائکه فرمان داد، تا براى اعتراف به مقام شامخ و رفیع

او در مقابل وى سجده کنند و او را تکریم نمایند. تمام ملائکه فرمان بردند

و به سجده افتادند و مدتى در حال سجده بودند؛ ولى شیطان که آن زمان

در صف فرشتگان بود، از روى خودخواهى و غرور به خداوند عرض

کرد : خدایا! مرا از سجده کردن بر آدم معذور بدار.

 

خداوندا! من تو را چنان سجده کنم که تا به حال هیچ ملک مقربى و نه هیچ

نبى مرسلى سجده و عبادت نکرده باشد .

خداوند در جواب او فرمود: مرا حاجت به عبادت تو نیست ، من از تو

مى خواهم ، آن چه را که دستور مى دهم انجام دهى ، نه آن چه را

تو مى خواهى ! (حیات القلوب ، ج 1. کتاب ابلیس ، ص 4)

 

 

سرانجام قبول نکرد و حسدى را که در قلبش بود ظاهر نمود .

( نهج البلاغه ، خوئى ، ج 2، 48)

 

 

 

 

خداوند هم در مقام بازخواست از او فرمود: چه چیز تو را باز داشت از

آن که سجده نکنى بر مخلوقى که من او را با دست قدرت و عنایت خویش

آفریدم ؟! پاسخ داد: من از حیث عنصر و گوهر و ذات از آدم علیه السلام

برترم ،کسى را یاراى برابرى با من نیست و هیچ موجودى به پایگاه رفیع

و بلند من نمى رسد! من از گوهر فروزان آتش آفریده شده ام و او از

عنصرتیره و بى ارزش گل . پس روا نیست که مثل من در مقابل او سجده

کند !خداوند هم به خاطر سرپیچى از دستور و سجده نکردن بر آدم ، او را

نداداد و فرمود از میان ملائکه و بهشت پرنعمت و جاوید و سعادت ابدى من

بیرون شو؛ زیرا تو از مقام قرب و رفیعى که تا کنون داشتى ، رانده گشتى .

 

 

« و ان علیک لعنتى الى یوم الدین »

« لعنت من هم تا روز قیامت بر تو باد» (ص آیه 78)

 

 

سپس او را با خوارى و ذلت از پیشگاه خود راند و از رحمت خود دور

داشت .هنگامی که دستور خارج شدن از بهشت براى وی صادر شد .

ملائکه هم به اوحمله کردند، او از ترس جان خود فرار کرد و خود را

مخفى نمود.بعد از آن،این فرمان از طرق خداوند به آدم وحوا ابلاغ

شد: «ای آدم، تو و همسرت دربهشت سکونت کنید و از نعمت‏های بهشتی

هر چه میخواهید بخورید، اما نزدیک این درخت نشوید که از ستمگران

خواهید بود» (سوره بقره، آیه 35)

 

 

 

 

 

آدم و حوا هم در بهشت مشغول زندگی بودند و ازنعمت‏های بهشتی

استفاده میکردند .